کوره آزمایشگاهی وسیله ای است که در محیط آزمایشگاهی برای گرم کردن مواد تا دمای خاص یا حفظ آن دما در یک دوره زمانی استفاده می شود. کوره اغلب برای پخت یا پخت موادی مانند شیشه، سرامیک، فلزات و رنگ ها استفاده می شود. اجاق‌ها طرح‌های مختلفی دارند و ممکن است در طیف وسیعی از عملیات آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گیرند.

تاریخچه کوره های آزمایشگاهی به مصریان باستان برمی گردد که از کوره های آجری برای گرم کردن مواد از جمله سفال استفاده می کردند. بعداً از کوره ها برای مصارف صنعتی بیشتر مانند پخت سفال و شیشه استفاده شد. با گذشت زمان، طراحی اجاق ها پیچیده تر شد و نسخه های تخصصی تری ظاهر شد. در قرن هفدهم، مخترع فرانسوی ژان باپتیست فرسوز، اجاق دو جداره را اختراع کرد که هنوز هم استفاده می شود.

در آغاز قرن بیستم، با اختراع اجاق‌های دودکش که از گاز طبیعی یا نفت سفید استفاده می‌کردند، فناوری اجاق‌ها به طور قابل توجهی پیشرفت کرد. این امکان کنترل بیشتر دما را فراهم کرد و کوره‌ها برای مقاصد مختلفی مانند خشک کردن و تمپر کردن مواد شروع به استفاده کردند.

در دهه 1920، کوره های برقی شروع به تولید انبوه کردند. این امر نحوه عملکرد آزمایشگاه ها را به طور قابل توجهی تغییر داد، زیرا کوره های الکترونیکی کارآمدتر از طرح های قدیمی بودند. این امکان کنترل دما را دقیق‌تر از همیشه فراهم می‌کرد و اجازه می‌داد طیف وسیع‌تری از مواد گرم شوند.

در دهه 1940 استریولیتوگرافی اختراع شد. این فرآیند با استفاده از لیزر اجسام سه بعدی ایجاد کرد و برای گرم کردن مواد پلاستیکی در طول فرآیند به شدت به کوره های آزمایشگاهی متکی بود. در دهه 1950، کوره های فایبرگلاس اختراع شدند و به سرعت محبوبیت پیدا کردند. این اجاق ها بسیار ارزان تر و راحت تر از اجاق های دو جداره بودند.

معرفی کامپیوترها در دهه های 1960 و 70 امکان توسعه کوره های آزمایشگاهی قابل برنامه ریزی را فراهم کرد. این امر امکان دقت و کنترل بیشتر در فرآیندهای آزمایشگاهی را فراهم می‌کند و کوره‌های امروزی پیچیده‌تر از قبل شده‌اند. جدیدترین فرها مجهز به صفحه نمایش لمسی هستند که به کاربران امکان می دهد به راحتی دما و تنظیمات را بدون نیاز به تنظیم دستی کنترل کنند.

امروزه کوره های آزمایشگاهی در طیف وسیعی از فرآیندهای آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنها برای گرم کردن و حرارت دادن مواد، پخت و خشک کردن نمونه ها و بازپخت و کریستال کردن مواد استفاده می شود. کوره ها همچنین در آزمایش های آزمایشگاهی کاربرد دارند، با کوره هایی که برای آزمایش استحکام و دوام مواد و همچنین دقت اندازه گیری ها استفاده می شود.

به طور خلاصه، تاریخچه کوره های آزمایشگاهی، تاریخچه ای طولانی و متنوع است. کوره ها برای قرن ها مورد استفاده بوده اند و در طول سال ها دستخوش تغییرات زیادی شده اند. از اجاق‌های دوجداره و کوره‌های دودکش در قرن‌های 17 و 19 گرفته تا اجاق‌های فایبرگلاس و اجاق‌های قابل برنامه‌ریزی امروزی، توسعه اجاق‌ها جالب بوده است و امکان کنترل و استفاده دقیق‌تر دما را فراهم کرده است.
کوره آزمایشگاهی یکی از تجهیزات ضروری در بسیاری از آزمایشگاه ها است. این وسیله ای است که برای گرم کردن مواد تا دمای دقیق کنترل شده استفاده می شود. کوره ها را می توان برای خشک کردن، استریل کردن، تبخیر کردن، پخت و بسیاری از کاربردهای دیگر استفاده کرد. آنها می توانند گرمای دقیق و ثابتی را برای کاربردهای مختلف آزمایشگاهی فراهم کنند و اغلب برای لحیم کاری و جوشکاری استفاده می شوند.

رایج ترین نوع اجاق های آزمایشگاهی، اجاق های هواکش هستند. این نوع فر معمولا برای دمای بین 20- تا 250 درجه سانتی گراد استفاده می شود. این اجاق‌ها معمولاً دارای دو فن هستند که جریان ثابتی از هوا را از داخل محفظه فر هدایت می‌کنند که گرما را به طور مساوی توزیع می‌کند.

سبک اجاق‌های آزمایشگاهی کوچک‌تر از اجاق‌های هواکش است که به آنها اجازه می‌دهد مستقیماً روی میز یا میز آزمایشگاه قرار گیرند. این مدل ها ظرفیتی بین 0.2 تا 3 فوت مکعب دارند و برای اکثر نیازهای عمومی خشک کردن آزمایشگاهی قابل استفاده هستند.

کوره های خلاء برای رسیدن به فشار بسیار کم در دمای پایین طراحی شده اند که هنگام خشک کردن یا استریل کردن مفید است. این مدل‌ها معمولاً دارای یک سیستم تبرید آبشاری و عناصر گرمایش همرفت یا هوای اجباری هستند و می‌توانند دماهایی در محدوده -90⁰C تا 250⁰C ارائه دهند. اجاق‌های خلاء برای ایجاد یک ناحیه دربسته طراحی شده‌اند و اطمینان می‌دهند که رطوبت نسبی در سطح ثابت و پایین باقی می‌ماند.

کوره های لوله ای نوعی کوره آزمایشگاهی هستند که از یک ظرف دربسته برای گرم کردن انواع مواد از جمله مواد سرامیکی، فلزات و اکسیدها استفاده می کنند. هنگامی که از کوره های لوله ای به همراه یک کنترل کننده دمای عملیاتی استفاده می شود، می توان از کوره های لوله برای آنیل، تف جوشی، لحیم کاری، لحیم کاری و متالورژی پودر استفاده کرد.

اجاق‌های آزمایشگاهی صنعتی قوی‌ترین نوع اجاق‌های آزمایشگاهی هستند و از مرغوب‌ترین صنایع دستی و مرغوب‌ترین مواد بهره می‌برند. این کوره ها برای فرآیندهای صنعتی مانند عملیات حرارتی، بازپخت و سایر کاربردهای دقیق مورد استفاده قرار می گیرند. آنها کنترل دقیق دما و دمای شدید (تا 2000 درجه سانتیگراد) را ارائه می دهند.

کوره های آزمایشگاهی بخش مهمی از بسیاری از زمینه های تحقیقات علمی هستند که به تکنسین های آزمایشگاهی و محققان این امکان را می دهند که مواد را به طور دقیق گرم کرده و دما را دقیقاً کنترل کنند. از اجاق های رومیزی گرفته تا اجاق های صنعتی، این دستگاه ها در آزمایشگاه بسیار ارزشمند هستند.