دستگاه انکوباتور آزمایشگاهی ابزاری ضروری است که در طیف گسترده ای از تحقیقات و آزمایشات علمی، از کشت بافت گرفته تا واکنش های شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد. این یک محفظه محصور است که برای رشد و نگهداری کشت های بیولوژیکی، کشت میکروارگانیسم ها، سلول ها یا گیاهان کوچک یا تشویق واکنش های شیمیایی که هنگام کار با مواد خاص رخ می دهد، استفاده می شود. انکوباتور را می توان برای کنترل دما، رطوبت، جریان هوا و سایر شرایط محیطی که تأثیر مهمی بر اکثر فرآیندهای بیولوژیکی در آزمایشگاه دارند، استفاده کرد.

مزیت اصلی انکوباتور آزمایشگاهی این است که امکان ایجاد یک محیط امن و کنترل شده برای انواع روش های آزمایشی را فراهم می کند. با حفظ شرایط دقیق کنترل شده و ثابت، می توان دما، رطوبت، فشار و سایر عوامل محیطی را که می توانند بر نتیجه آزمایش تأثیر زیادی بگذارند، تنظیم کرد. این امر به ویژه هنگام برخورد با مواد حساس آزمایشگاهی مانند باکتری ها، ویروس ها، کشت ها و سلول ها اهمیت دارد.

علاوه بر کنترل شرایط آزمایشگاهی، می توان از انکوباتورهای آزمایشگاهی برای نگهداری و حمل و نقل مواد آزمایشگاهی نیز استفاده کرد. به عنوان مثال، یک انکوباتور آزمایشگاهی می تواند کشت ها یا نمونه ها را در دماهای پایین ذخیره کند و می تواند برای انتقال مواد ظریف بدون آسیب رساندن به آنها استفاده شود. انکوباتورهای آزمایشگاهی نیز اغلب برای آزمایش محصولات غذایی یا محصولات آبجو استفاده می شوند.

انکوباتورها همچنین مزایای جلوگیری از آلودگی را ارائه می دهند. یک محیط بسته ایجاد شده توسط انکوباتور آزمایشگاهی از آلوده شدن مواد ظریف آزمایشگاهی توسط سموم یا ذرات معلق در هوا جلوگیری می کند. این یک عامل کلیدی در تحقیقات بیولوژیکی است، زیرا حتی مقدار کمی آلودگی می تواند تفاوت زیادی در نتایج ایجاد کند.

استفاده از انکوباتور آزمایشگاهی همچنین دانشمندان را قادر می‌سازد تا آزمایش‌های دقیق‌تری انجام دهند زیرا به حذف خطای انسانی و متغیرهای محیطی کمک می‌کند. با کاهش تأثیر متغیرهای انسانی مانند دما، سطح اکسیژن و منبع نور، می توان دقت آزمایش ها را به طور قابل توجهی بهبود بخشید.

علاوه بر این، استفاده از انکوباتور آزمایشگاهی می تواند سرعت و کارایی انجام آزمایشات و تحقیقات را افزایش دهد. آزمایش‌هایی که قبلاً دامنه محدودی داشتند، اکنون می‌توانند گسترش یابند و به تکرار یا متغیرهای کمتری نیاز دارند و در زمان و منابع صرفه‌جویی می‌کنند.

اکثر انکوباتورهای آزمایشگاهی بسیار متنوع هستند و می‌توان آن‌ها را طوری برنامه‌ریزی کرد که طیف گسترده‌ای از شرایط مختلف از جمله دما، رطوبت و قرار گرفتن در معرض نور را تکرار کنند. این دانشمندان را قادر می سازد تا آزمایش های بسیار پیشرفته و پیچیده ای را بدون نیاز به بازسازی کل آزمایش در هر محیط کنترل شده انجام دهند.

در نتیجه، استفاده از انکوباتور آزمایشگاهی کمک قابل توجهی به تحقیقات علمی و بیولوژیکی می کند. انکوباتورهای آزمایشگاهی با ایجاد یک محیط امن و سازگار که در آن آزمایش‌ها و تحقیقات انجام می‌شود، به جلوگیری از آلودگی کمک می‌کند و دانشمندان را قادر می‌سازد تا دقت و سرعت بیشتری در آزمایش‌های خود به دست آورند و در نهایت امکان انجام تحقیقات کارآمدتر و پیشرفته‌تر را فراهم کنند.
انکوباتور آزمایشگاهی دستگاهی است که برای پرورش، پرورش یا حفظ محیطی مناسب برای رشد افراد آزمایش مانند کشت سلولی، میکروارگانیسم‌ها یا بافت‌ها استفاده می‌شود. انکوباتورهای آزمایشگاهی از اواخر قرن نوزدهم وجود داشته اند و به عنوان یک ابزار مهم در تحقیقات علمی و آزمایشگاه های صنعتی مورد استفاده قرار گرفته اند.

اولین دستگاه انکوباتور آزمایشگاهی، معروف به انکوباتور نوع آپرت، در سال 1887 توسط میکروبیولوژیست فرانسوی چارلز آدولف آپرت ساخته شد. این انکوباتور محفظه ای ساده از چوب، گچ یا چوبی بود که با مواد غیرقابل نفوذی مخلوط شده بود تا هوا در آن محفوظ بماند. گرما توسط یک مشعل گازی و گردش هوا توسط یک فن تامین می شد. برای اندازه گیری دما از یک دماسنج استفاده شد و محفظه به صورت دستی برای دمای ثابت تنظیم شد.

در سال 1908، مخترع J.N. رمزی یک دستگاه انکوباتور خودکارتر و الکتریکی ساخت که از سیستم های کنترل دما و رطوبت و همچنین نشانگر دما استفاده می کرد. این اختراع امکان اندازه گیری دقیق تر دما و رطوبت را فراهم کرد و روند کشت میکروارگانیسم ها را آسان تر و کارآمدتر کرد.

در دهه 1920، هربرت مک‌لین ایوانز، بیوشیمی‌دان، دستگاهی را توسعه داد که کنترل شرایط آزمایشگاهی لازم برای کشت سلولی و انکوباسیون کشت‌های بافت را بهبود بخشید. این دستگاه اولین دستگاه انکوباتور بود که دارای ترموستات، جذب خودکار آمونیاک و محفظه های جابجایی گرانشی بود. انکوباتور ایوانز به آسان‌تر و کارآمدتر کردن کشت سلول‌های حیوانی کمک کرد.

در دهه 1940، دونالد اوری، بیوشیمیدان آمریکایی، دستگاه انکوباتور گردش هوای اجباری را توسعه داد که کنترل دقیق دما و رطوبت را ارائه می کرد و تعدادی ویژگی ایمنی را در خود جای می داد. این انکوباتور صنعت انکوباتور صنعتی را متحول کرد و امکان استفاده از گازهای تخصصی، دما و رطوبت را فراهم کرد که امکان رشد کشت سلولی را در مناسب ترین شرایط فراهم کرد.

در سال 1981، لوهان اینترنشنال اولین دستگاه انکوباتور با محفظه های روکش هوا را اختراع کرد که امکان نمونه های یکنواخت تر را فراهم می کرد. این محفظه با پوشش هوا پیشرفت بزرگی برای صنعت کشت بافت بود، زیرا بخش‌های مختلف ریزاقلیم که سلول‌ها را به اندازه کافی حفظ می‌کردند، به‌طور کامل‌تر نگهداری می‌شدند. لوهان همچنین دماسنج های دیجیتال و خوانش رطوبت را ایجاد کرد و همچنین امکان تنظیم دقیق دما را فراهم کرد.

امروزه دستگاه های انکوباتور آزمایشگاهی جزء اصلی بسیاری از آزمایشگاه های علمی و صنعتی هستند. اندازه آنها از مدل های نیمکت کوچک تا مدل های صنعتی بزرگ متغیر است. آنها دارای ویژگی هایی مانند کنترل دقیق دما، رطوبت و جریان هوا، استریل کردن و غیره هستند. با تکنولوژی موجود امروزه، انکوباتورهای آزمایشگاهی کارآمدتر و ایمن تر از همیشه هستند.

به طور کلی، پیشرفت انکوباتور آزمایشگاهی یک سفر هیجان انگیز بوده است، زیرا نه تنها جامعه علمی، بلکه بسیاری از صنایع را نیز بهبود بخشیده و پیشرفت کرده است. از دستگاه انکوباتور از نوع Appert در اواخر دهه 1800 تا انکوباتورهای مدرن امروزی، انکوباتور آزمایشگاهی به عنوان ابزاری ارزشمند برای بسیاری از محققان و دانشمندان عمل کرده است و انتظار می رود اهمیت آن تنها با افزایش تقاضا برای کارآمد، ایمن و دقیق افزایش یابد. محلول های انکوباتور آزمایشگاهی افزایش می یابد.